Operacja MO - mini kampania Blood Red Skies

 

Operacja MO to minikampania w grze Blood Red Skies nawiązująca do walk jakie miały miejsce w 1942 roku w okolicach Nowej Gwinei. Gracze podzieleni są na dwie frakcje: Aliantów i Siły Zbrojne Cesarstwa Japonii. Gra rozgrywa się jednocześnie (domyślnie) na 4 stołach/lokalizacjach symbolizujących obszary znajdujące się pod kontrolą każdej ze stron.

Lokalizacje będące własnością zespołu japońskiego: 

(1) Lae: teren dżungla z zespołem lotnisk i stacją radarową, 

(2) Morze Salomona: teren morski z flotą zespołem lotniskowców i zespołem desantowym (transportowym) jako potencjalnymi celami.

Lokalizacje będące własnością zespołu alianckiego: 

(1): Port Morsby: teren dżunglowy z zespołem lotnisk i stacją radarową, 

(2) Morze Koralowe z zespołem lotniskowców i zespołem zaopatrzeniowym (transportowym) jako potencjalnymi celami.

Każda ze stron dysponuje liczbą squadronów myśliwskich równą liczbie graczy (domyślnie 4 na stronę) o wartości 500pkt. UWAGA: W grze mogą brać udział samoloty do 1942 roku włącznie.

Na stronę przypadają także: 1 squadron bombowców horyzontalnych dwusilnikowych (wartość 200pkt), 1 squadron bombowców nurkujących (wartość 350pkt), 1 squadron samolotów torpedowych jednosilnikowych (wartość 350pkt), jedna dwusilnikowa łódź latająca (wartość 75pkt). UWAGA: na wartość squadronu składa się wyłącznie wyszkolenie pilotów. 

 

Każda ze stron dysponuje pulą punktów zasobów (PZ) równą liczbie graczy pomnożonej przez 3 (domyślnie 4x3 =12 pkt na stronę). Pula ta może być wydatkowana na uzupełnienie strat, naprawę instalacji lub „płacenie” przeciwnikowi za porażkę w bitwie.

Cel gry:

Celem gry jest osłabienie zasobów przeciwnika. Gra kończy się Strategicznym zwycięstwem strony, która pozbawi przeciwnika wszystkich punktów zasobów, lub Taktycznym zwycięstwem gdy po 3 bitwach dana strona ma przewagę punktową nad przeciwnikiem.

Punkty zasobów (PZ): Za zwycięstwo w scenariuszu strona przegrana „płaci” (wydaje) 1PZ na rzecz drużyny przeciwnika. Za naprawę własnego lotniska/lotniskowca/celu naziemnego/transportowca strona wydaje 1PZ. Za każde 100pkt samolotów zniszczonych w czasie danej sekwencji bitew (czyli łącznie na wszystkich mapach) zaokrąglając w dół strona wydaje 1PZ. Za każde 100 pkt pilotów straconych łącznie w danej sekwencji bitew (zaokrąglając w dół) strona przekazuje przeciwnikowi 1PZ. 

Jeżeli w trakcie bitwy zostanie stracony as wykonywany jest test szansy jego przeżycia. Gdy został zestrzelony nad własnym terytorium as pozostaje w grze po rzucie K6: 4+, jeżeli nad terytorium przeciwnika po rzucie K6: 6+. Jeżeli as posiadał zdolność Comeback King wynik K6 modyfikowany jest o +1. As stracony nie może zostać odzyskany. Gracz zmienia skład swojego squadronu aby uwzględnić ten fakt (bez dodatkowych kosztów w PZ).

Wyszkolenie pilotów bombowych jest kwestią wyboru graczy. Kluczowe jest aby suma pkt (w pilotach) była zgodna z założeniami. W grze dopuszczone są asy bombowe. 

Przebieg gry:

Gra składa się (domyślnie) z sekwencji 3 bitew rozgrywających się na 4 stołach. Zatem w wariancie domyślnym w grze bierze udział 8 osób. Można ją jednak skalować wzwyż i zmniejszać do minimum 2 stołów (po jednym stole na stronę).

Karty rozkazów: Każdy z zespołów graczy (Alianci, Japończycy) dysponuje w czasie gry kartami rozkazów w liczbie odpowiadającej liczbie stołów (zatem w wariancie domyślnym: 4 rozkazy na stronę). Połowa to rozkaz Atak, druga połowa to rozkaz Obrona. W przypadku nieparzystej liczby stołów Japończycy mają przewagę rozkazów Ataku. Jako karty rozkazów mogą zostać użyte karty do gry: gdzie figury symbolizują rozkaz Ataku, a blotki rozkaz Obrony; w wariancie czerwonym dla Japończyków i czarnym dla Aliantów.

Przed rozpoczęciem bitew zespoły/strony decydują o tym, na których planszach jakie rozkazy będą przydzielone. Wybór danego rozkazu na danej planszy (a ściślej kombinacja rozkazów przydzielona przez każdą ze stron) decyduje o tym jaki scenariusz/scenariusze mogą zostać rozegrane w tej lokalizacji w danym momencie. Szczegóły przedstawione są w tabelach poniżej

Atakujący – Obrońca
Kto decyduje o wyborze scenariusza	Atakujący
Dostępne scenariusze:
Gdy właścicielem mapy Obrońca	Gdy właścicielem mapy Atakujący
Scout mission (R) Bounced (F) Priority target (B) Surprise attack (B) Targets of Opportunity (B)*	Transport Hunt (B) The way home (B) Fighter sweep (F)
Obrońca – Obrońca
Dostępne scenariusze:	Dogfight (F)
Atakujący – Atakujący
Kto decyduje o wyborze scenariusza	Właściciel mapy
Dostępne scenariusze:	Dogfight (F) Fighter Sweep (F) Bounced (F)

R – w trakcie tej misji gracz będzie mieć szansę zidentyfikować położenie i rozpoznać infrastrukturę przeciwnika. Cele pozostają swoich miejscach do końca kampanii

F – misja myśliwska

B – misja bombowa, może być przeprowadzona o ile jest co najmniej jeden rozpoznany cel na tej mapie (wyjątek: scenariusz Targets of Opportunity).

Karty teatrów i karty pogody. Do każdej z map przypisane są 4 karty pogody i po 3 karty teatrów dla Atakującego i Obrońcy. Karta pogody losowana jest przed każdą z bitew. Z puli kart teatrów każdy z graczy wybiera potajemnie jedną, która będzie obowiązywać w danej grze. W przypadku kombinacji Atakujący-Atakujący lub Obrońca-Obrońca pulę Atakującego wybiera właściciel mapy.

Zniszczenie/uszkodzenie celu: skuteczny atak na cele naziemne/nawodne może owocować ich uszkodzeniem lub zniszczeniem. Cel uszkodzony/zniszczony pozostaje taki dopóki nie zostanie naprawiony (kosztem 1PZ).

Gdy w czasie gry zostanie zniszczone lotnisko lub lotniskowiec przeciwnika strona przeciwna otrzymuje specjalną kartę teatrów Restricted Airfields, która może zostać zagrywana na jednej z map jako dodatkowa do wyboru karta teatrów.

Gdy zniszczony zostanie statek transportowy strona przeciwna otrzymuje kartę Supply Shortages, która może zostać zagrywana na jednej z map jako dodatkowa do wyboru karta teatrów.

Gdy w czasie gry zostanie zniszczona stacja radarowa przeciwnik traci kartę Radar Support spośród kart teatrów dostępnych w tej lokalizacji.

Skutki związane ze zniszczeniem celów naziemnych/morskich są anulowane w momencie ich naprawienia.

Każda z sekwencji gier trwa maksymalnie 1 godzinę.

Guadalcanal (symultana) - relacja

Kolejna warszawska symultana za nami (20.11.2021). Tym razem odbyliśmy podróż na wyspę Guadalcanal gdzie grupa dowódców japońskich toczyła zaciekłe walki z amerykańskimi Marines o lotnisko Hendersona. Gra miała charakter zespołowy i uczestnicy walczyli o wspólny cel często musząc poświęcić swój własny interes na rzecz dobra wspólnego.

Mimo, że lotnisko Hendersona pełne było samolotów bojowych to jednak nie były one wykorzystane przez amerykańskich dowódców do wsparcia walki na wyspie. Być może wiązało się to z brakiem zaufania do zdolności bojowych pilotów

Walki toczyły się w trzech kluczowych lokalizacjach: na Krwawej Grani (na południu) gdzie wyprowadzono główne japońskie uderzenie, opodal Strumienia Aligatorów (na wschodzie) i z okolicy japońskiego obozu nad rzeką Matanikau.

Jak zwykle w symultanach było sporo interakcji między stołami. Tym razem kluczowym elementem była logistyka. Zaopatrzenie oddziałów żywność i lekarstwa, a także dostarczenie na wyspę nowych sił było równie ważne jak zwalczanie przeciwnika na lądzie. Skutkiem tego wiele strat w bitwach miało charakter niebojowy (wielu żołnierzy zginęło od chorób czy wycieńczenia).

Po stronie japońskiej bardzo dobrze spisała się flota, topiąc kilka konwojów z zaopatrzeniem i transportowce wiozące amerykańskie siły rezerwowe.

Świetnie spisały się także wojska płk. Ichiki, który w obliczu braku dostaw inspirował swoich żołnierzy (najprawdopodobniej kataną) do biegu w kierunku celu ataku (Strumienia Aligatorów).

O ile na morzu dominowali Japończycy to na lądzie szczęście w większym stopniu sprzyjało Amerykanom. Mimo wrogiej przewagi Jankesi wytrzymali wrogi atak na wzgórza, co więcej przeprowadzili bardzo skuteczny desant likwidując japońskie siły w obozie nad Matanikau.

W grze udało nam się - niestety dla strony japońskiej - dokładnie odtworzyć historyczny wynik starcia. Japończykom, mimo, że byli o krok od zwycięstwa (amerykanie nie mieli żadnych sił w rezerwie) nie udało się przełamać obrony przeciwnika. Panowie: dzięki za grę

Zasady scenariusza jakie zastosowaliśmy są dostępne tutaj.

Na potrzeby tej bitwy zostały przygotowane duże ilości terenów, których lwią część wykonał Tomasz Hebel za co mu bardzo dziękujemy. Szkoda, że pokonała Cię malaria (zwana Covidem) i nie mogłeś dowodzić na jednej z plansz.

Skoro walki o Guadalcanal wygasły czas przygotować się do nowej symultanicznej rozgrywki. Tym razem grać będziemy (na przełomie stycznia i lutego przyszłego roku) Powstanie Warszawskiej według zasad opisanych tutaj.