Scenariusz - Operacja Wintergewitter 1942

 

 

Rok 1942 był szczytowym okresem sukcesów Państw Osi. Na Dalekim Wschodzie Japonia po błyskawicznej kampanii zajęła obszary Filipin, Holenderskich  Indii Wschodnich, Wysp Salomona i była na najlepszej drodze do  opanowania Nowej Gwinei. W Afryce wojska niemiecko-włoskie były o krok od zajęcia Egiptu, na Atlantyku Ubootwaffe osiągała największe sukcesy przeciw żegludze alianckiej, a na froncie wschodnim czołgi 1 Armii Pancernej znajdowały się u stóp Kaukazu, a 6 Armia była o krok od oczyszczenia Stalingradu z wojsk sowieckich.

Rok 1942 był jednocześnie początkiem końca wojsk Osi. Na Dalekim Wschodzie Połączona Flota poniosła ciężką porażkę pod Midway, a wokół nie znanej dotychczas wysepki Guadalcanal doszło do ciężkich walk w powietrzu, na morzu i lądzie. W Afryce wojska Brytyjskie przeszły do kontrofensywy zmuszając do odwrotu Niemców i Włochów. Na Atlantyku coraz lepiej radzono sobie z niemiecką flotą podwodną, a na froncie wschodnim rozpoczęła się operacja Uran, stanowiąca początek wielkiej zimowej ofensywy. Na wszystkich frontach Alianci przejęli inicjatywę strategiczną, której nie oddali do końca wojny. 

Szósta Armia niemiecka, która w wyniku operacji Uran tkwiła odcięta w Stalingradzie wymagała natychmiastowego wsparcia. Do zadania deblokady Stalingradu został wezwany w trybie alarmowym dowódca od spraw beznadziejnych: Erich von Manstein. Aby wygrać bitwę nie wystarczy jednak sam - nawet tak utalentowany - dowódca, potrzebne są wojska, a tych w wystarczającej liczbie i wyborze nie było. 

Plan operacji Wintergewitter (Zimowy Sztorm) zakładał przeprowadzenie w grudniu 1942 roku uderzenia 4 Armii Pancernej od południowego zachodu z rejonu Kotielnikowa w stronę oblężonego Stalingradu. Siły zaangażowane do tego zadania były wycofane z innych odcinków frontu i nie miały czasu na odpoczynek i przeprowadzenie uzupełnień, co więcej nadchodziły do rejonu koncentracji partiami.

Niniejszy scenariusz zakłada równoległą bitwę w trzech kluczowych lokalizacjach operacji Wintergewitter. Gracze rozgrywający bitwy na poszczególnych stołach działają wspólnie dla osiągnięcia grupowego celu. Na planszy Kotielnikowo siły niemieckie mają jak najszybciej przedrzeć się przez obronę sowiecką i zminimalizować presję na Stalingrad. Plansza Stalingrad to obszar obejmujący fragment zewnętrznego pierścienia obrony miasta gdzie wojska niemieckie muszą utrzymać się za wszelką cenę. Wreszcie mapa Tacynskaja to baza logistyczna, z której zaopatrywane są wojska niemieckie, gdzie wyprowadza swoje uderzenie Armia Czerwona. Gra trwa 8 pełnych tur na każdej z plansz.

Celem grupowym strony niemieckiej jest odblokowanie Stalingradu

Jeżeli na koniec gry gracz niemiecki na planszy Stalingrad będzie posiadał co najmniej cztery razy więcej oddziałów niż gracz sowiecki gra kończy się wielkim grupowym zwycięstwem Wehrmachtu.

Jeżeli na koniec gry dowódca 6 armii niemieckiej w Stalingradzie będzie posiadał przewagę w liczbie oddziałów co najmniej 2:1 gra kończy się małym zwycięstwem Wehrmachtu, 

Jeżeli na koniec gry dowódca niemiecki z Stalingradzie ma nad przeciwnikiem jakąkolwiek przewagę w oddziałach gra kończy się remisem.

W przeciwnym wypadku gra kończy się zwycięstwem Sowietów.

Utrata przez Niemców kontroli nad bazą logistyczną w Tacynskaja zmniejsza poziom zwycięstwa o jeden poziom: np z Wielkiego Zwycięstwa na Małe Zwycięstwo lub Remisu na Przegraną. 

Na każdej z plansz podane są także Punkty Zwycięstwa (PZ), które wyliczane są na potrzeby zasady specjalnej "Telefon od Stalina".

 

Mapa Stalingrad

Mapa przedstawia fragment linii obrony niemieckiej wokół Stalingradu. W 24" od północnej krawędzi mapy znajdują się dwie linie okopów.  Południowa część mapy to wzgórza, zaspy, pojedyncze zabudowania wiejskie.

Gracz niemiecki połowę swoich oddziałów wystawia w strefie 24" od północnej krawędzi mapy. Oddziały mogą mieć atrybut Hidden. Reszta oddziałów pozostaje w rezerwie

Minimum połowa oddziałów strony atakującej: Sowieci pojawia się w First Wave od południowej krawędzi mapy, pozostałe siły mogą pozostać w rezerwie. Atakujący dysponuje automatycznym Preparatory Bombardment 

 

Selektory:

Niemcy: operation Thunderclap (Pz IVF/G niedostępne), domyślnie K3-1 pin, 

Sowieci: 1942-1943 November-February, SOV: Operation Uranus

 

 

 

Punkty zwycięstwa:

Za każdy oddział atakującego (z wyjątkiem pustych transportów) które opuszczą planszę przez wrogą krawędź planszy gracz otrzymuje 2PZ, za każdy oddział, który znajduje się we wrogiej strefie rozstawienia 1PZ. za każdy zniszczony oddział nieprzyjaciela atakujący otrzymuje 1PZ, a obrońca 2PZ. Jeżeli żaden z oddziałów sowieckich nie znajduje się we wrogiej strefie rozstawienia, gracz otrzymuje -5PZ

Zasady Specjalne:

Wycieńczenie: Każdy z oddziałów niemieckich rozpoczynających grę na planszy Uzyskuje K3-1 PIN.

Huraganowy ogień: strona sowiecka rzuca dwiema kostkami na  efekt Preparatory Bombardment i wybierany jest lepszy rezultat.

Powstrzymać wroga: Za każdy oddział niemiecki jaki opuści planszę Kotielnikowo przez wrogą krawędź, gracz sowiecki na planszy Stalingrad musi wycofać z gry 2 oddziały z Rezerw lub z planszy (położone najbliżej własnej krawędzi).

 

Mapa Kotielnikowo

Mapa przedstawia zimowy krajobraz podmiejski; pojedyncze gospodarstwa, wzgórza i zaspy śnieżne. Z północy na południe biegnie kręta droga. Stroną atakującą są Niemcy. Minimum połowa jednostek wchodzi na planszę w ramach First Wave, pozostałe w Rezerwie od drugiej tury. Atakujący ma możliwość wykonania przygotowania artyleryjskiego (Preparatory Bombardment). Strona niemiecka ma na tej planszy panowanie w powietrzu.

Przysługuje Forward Deployment. Obrońca wystawia połowę swoich oddziałów (zaokrąglając w dół) na planszy w 12" od północnej krawędzi mapy. Oddziały są okopane (Dig in). Pozostałe oddziały dostępne są w rezerwie. 

Brak ma Outflanku.

Punkty zwycięstwa:

Celem Atakującego jest przełamanie obrony sowieckiej. Za każdy oddział (z wyjątkiem pustych transportów) które opuszczą planszę przez wrogą krawędź planszy gracz otrzymuje 2PZ, za każdy oddział, który znajduje się we wrogiej strefie rozstawienia 1PZ. za każdy zniszczony oddział nieprzyjaciela atakujący otrzymuje 1PZ, a obrońca 2PZ

 

 

Selektory:

Niemcy: 57th Panzer Corps Armoured Platoon (maksymalnie dwa czołgi), 

Sowieci: 1942 Anti-tank Artillery Battery/, 1942-1943 November-February, Operation Uranus

Mapa Tacynskaja

Mapa Tacynskaja to okolice niemieckiej bazy logistycznej, z której zaopatrywane są: drogą lotniczą wojska w oblężonym Stalingradzie, oraz próbujące odblokować ją oddziały w Kotielnikowie. W południowo wschodniej ćwiartce planszy znajduje się otoczony drutem kolczastym magazyn. Na północ od bazy zarośnięte wzgórza przekształcają się stopniowo w bardziej płaski krajobraz. Po zachodniej stronie biegnie zasypany śniegiem trakt, który można rozpoznać jedynie po okalających zaroślach (daje premię za ruch o wartości 1,5) i pojedyncze gospodarstwa. W centrum mamy przygotowaną linię okopów długości 24" wzmocnioną dwoma odcinkami drutu kolczastego (po 6" długości). 

Stroną atakującą są Sowieci, którzy minimum połową swoich jednostek wchodzą w First Wave od północnej krawędzi mapy. Pozostałe sił dostępne są w rezerwie. Nie ma outflanku, Niemcy minimum połową swoich oddziałów wystawiają się w strefie 24" od południowej krawędzi mapy. Oddziały te mogą być okopane (oczywiście tylko te, które nie znajdują się w okopach).

 

Punkty zwycięstwa:

Celem graczy jest kontrolowanie bazy logistycznej. Gracz kontrolujący bazę otrzymuje 5PZ. Za każdy oddział , który znajduje się we wrogiej strefie rozstawienia 1PZ. za każdy zniszczony oddział nieprzyjaciela atakujący otrzymuje 1PZ.

 

Selektory:

Węgrzy: 1941-42: War in the East, 

Rumuni: 1941-43: Onward to the Caucasus!, 

Włosi: 1941-43: The Eastern Front, 

Niemcy: Barbarossa, 

Sowieci: Operation Uranus Tank Platoon (UWAGA: wszystkie pojazdy inexp)

Zasady specjalne (na każdej planszy)

Telefon od Stalina: Strona niemiecka przygotowuje trzy talie po 7 kart złożone z pików i/lub trefli dla każdego z graczy sowieckich. W jednej z talii jedna z czarnych kart jest zamieniana na kiera. Talie są tasowane. Strona niemiecka decyduje o przydziale poszczególnych talii. Na początku każdej tury począwszy od drugiej(przed wykonaniem jakiejkolwiek czynności)  gracze sowieccy dobierają jedną kartę z wierzchu talii. Jeżeli którykolwiek z graczy wylosuje kiera natychmiast wchodzi w grę zasada Telefon od Stalina. 

Gracz, który otrzymał telefon od Stalina natychmiast podlicza swoje PZ vs. przeciwnik. Jeżeli własna liczba PZ jest wyższa wybrany dowódca otrzymuje natychmiastowy awans o jeden stopień. W przypadku gdy liczba PZ jest niższa niż przeciwnika lokalny dowódca jest natychmiast wzywany do Moskwy. Dowódca sowiecki jest usuwany z gry i wliczany do strat. W przypadku remisu gracz ma jedną turę zmianę tej sytuacji. Telefon z Moskwy dzwoni ponownie na początku następnego etapu i rezultat jest wdrażany w życie. Tym razem remis nie jest akceptowany i owocuje zaproszeniem na Łubiankę. 

Pobierz scenariusz